skip to main |
skip to sidebar
"Nagle wszystko się zmieniło, ton, powietrze, nie wiadomo, co myśleć i kogo słuchać. Jak gdyby przez całe życie prowadzono człowieka za rękę, jak dziecko, a teraz puszczono - ucz się chodzić sam. I wokół pustka - ani kogoś bliskiego, ani żadnego autorytetu. W takiej chwili chce się zaufać czemuś ważnemu, sile życia albo pięknu, albo prawdzie, żeby kierowały człowiekiem właśnie one, a nie obalone przez ludzi dogmaty, zaufać całkowicie i bez reszty, bardziej niż w codziennym, pokojowym życiu, które już nie istnieje."
Borys Pasternak
"Doktor Żywago"
Pierwsze zdjęcie wybitnie mnie uspokaja.
OdpowiedzUsuńSwobodne takie.
Pustkę czas wypełnić- tak myślę.
:)
G.
Ty mój Fitzsimmons'ie.
OdpowiedzUsuńjakos nigdy nie dalam rady siegnąć po żywago.
OdpowiedzUsuńowszem,linkuj.ciebie i ja.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
chciałam powiedzieć coś ambitnego, ale o tej porze mój mózg mówi 'heeeej! idę już sobie spać, adios lala', więc przywitam Cię tylko i dobranoc ^^
OdpowiedzUsuń